O predstavi
Ova duodrama je urađena po motivima istoimenog kultnog filma Gerija Maršala sa Al Paćinom i Mišel Fajfer u naslovnim ulogama. Premijera je održana 15. aprila 2016. na sceni “Raša Plaović” u Narodnom pozorištu u Beogradu na čijem je repertoaru i ove sezone na radost publike koja njene aktere ispraća ovacijama.
“Frenki i Džoni” je priča o dvoje ljudi koji počinju život iznova. Koji uče da dišu zajedničkim ritmom. Glavni likovi su marginalci koji se guše u sopstvenoj usamljenosti u htenjima da budu nešto bolje od običnih radnika u ugostiteljskom objektu. I želeli su više, ali je život raspodelio drugačije karte…
“Ovo je aktuelan i neophodan komad, koji govori o skidanju oklopa i gardova. O dozvoljavanju mogućnosti da budemo voljeni. Ova partija šaha dvoje inteligentnih i atraktivnih, ali emocionalno osakaćenih ljudi, dirljiva je jer oni pristaju da daju šansu vezi koja od starta izgleda osuđena na propast i osvajaju nas idejom da i ’autsajderi’ mogu jednostavno uploviti u luku ljubavi“, rekla je rediteljka Tea Puharić i naglasila da su dosta odstupili od osnovnog teksta jer ima dosta “amerikanizma” koji našoj publici ne znači ništa.
“Glumci spretno i međusobno uklopljeno igraju komičnu dramu uspostavljanja ljubavne veze. Igor Đorđević je dao odlično prostudiran lik Džonija, muškarca koji odlučno želi da počne život iz početka. On je na početku sigurniji, ali i nežniji od nje, uveren da su njih dvoje sudbinski povezani, rođeni da budu zajedno. Sloboda Mićalović je u startu neosetljivija, nepoverljivija, zatvorenija Frenki, distanciranija i zbog svoje prošlosti koja se postepeno otpetljava, i njenu grubost smekšava…”, deo je pozorišne kritike Ane Tasić, “Politika”.
Uloge:
Frenki – Sloboda Mićalović
Džoni – Igor Đorđević
Reditelj: Tea Puharić
Tekst: Terens MekNeli
Dramatizacija: Jelena Paligorić
Scenograf i kostimograf: Vanja Popović
Kompozitori: Matija Anđelković i Marko Marić
Glumci
Sloboda Mićalović (1981) rođena je u Leskovcu. Završila je srednju muzičku školu, a potom se odlučila za studije glume. Fakultet dramskih umetnosti upisala je iz prvog pokušaja 1999, kada je primljena u klasu profesora Predraga Bajčetića. Na trećoj godini studija reditelj Zdravko Šotra joj je poverio ulogu Vaske u filmu „Zona Zamfirova“, a potom glavnu ulogu u seriji „Ranjeni orao” koja je oborila sve rekorde gledanosti, a njoj donela slavu te je nagrađena Oskarom popularnosti. Ređale su se uloge u serijama “Mješovit brak”, “Ne daj se, Nina!”. “Nepobedivo srce”, “Jagodići”, “Čizmaši”… kao i u filmovima “Pljačka Trećeg Rajha”, “Ko čeka, dočeka”. Briljirala je u mjuziklu “Čikago”, a posebno u filmu Emira Kusturice “Na mliječnom putu”, kada je na ovogodišnjem filmskom festivalu u Veneciji zablistala pored slavne Monike Beluči, predviđaju joj svetsku karijeru. Trenutno snima seriju “Santa Maria della Salute”, a publika hrli u Narodno pozorište u Beogradu kako bi je gledala u predstavi “Frenki i Džoni”. Udata je za glumca Vojina Ćetkovića sa kojim ima kćerke bliznakinje.
Igor Đorđević (1978) rođen je u Topoli. Završio je Pozorišnu akademiju u Novom Sadu u klasi Vide Ognjenović. Prvak je drame Narodnog pozorišta u Beogradu. Pozorišne uloge su mu donele brojna priznanja, među kojima Nagradu iz Fonda „Darinka Dara Čalenić” za najboljeg mladog glumca na 52. Sterijinom pozorju, nagrade na Nacionalnom teatarskom festivalu u Podgorici i pozorišnom festivalu u Mađarskoj, nagrade na “Danima Milivoja Živanovića” i na festivalu “Borini dani”, Nagradu “Veljko Maričić” na 16. festivalu Malih scena u Rijeci, Nagradu na “Nušićevim danima”, priznanja “Petar Banićević”, “Zoranov brk”, „Raša Plaović“, Sterijinu nagradu, Nagradu na 50. Festivalu “Joakim Vujić”, nagrade “Zoran Radmilović” i “Milosav Buca Mirković” … Igrao je u serijama “Mješoviti brak”, “Žene sa Dedinja”, “Miris kiše na Blakanu”, “Nepobedivo srce”, “Šešir profesora Koste Vujića”, “Montevideo, Bog te video!”, “Ravna gora”… I filmovima “Đavolja varoš”, “Jesen stiže, Dunjo moja”… Oženjen je glumicom Zoranom Bečić sa kojom ima kćerku.
Reditelj
Tea Puharić (1986) Diplomirala je 2014. godine pozorišnu i radio režiju na Fakultetu dramskih umetnosti u klasi prof. Ivane Vujić i Ane Đorđević, sa komadom Onaj koji govori da i Onaj koji govori ne, Bertolta Brehta. Režirala je komad Odlazni terminal, prema tekstu Jelene Paligorić u Ustanovi kulture „Vuk Stefanović Karadžić“. Trenutno je na master studijama na teoriji dramskih umetnosti i medija.
